Rusalka

25 Jul Rusalka

’Rusalka’ van Antonín Dvorak door Opera Zuid. Limburgs Symfonie Orkest en Het Zuidelijk Theaterkoor olv Stefan Veselka. Regie: David Prins. Met o.a. Jeroen Bik, Francis van Broekhuizen, Annemarie Kremer, Frank Blees, Klara Uleman. Za 3/3, Theater aan het Vrijthof, Maastricht. Herhaling in Den Haag (6/3), Breda (8), Rotterdam (10), Sittard (13), Eindhoven (15), Kerkrade (17), Utrecht (27), Den Bosch (3/4)..Alsof ze het er bij Opera Zuid om gedaan hadden, zat Theater aan het Vrijthof in Maastricht zaterdagavond bij de première van Dvoraks ’Rusalka’ vol met middelbare-schoolmeisjes. Nou ja, vol: er liepen in ieder geval tientallen meiden in galajurken te willen dat ze al volwassen waren. In de pauze hoorde je ze elkaar uitleggen hoe het nou precies zat in die opera over Dvoraks zeemeermin, die op haar beurt zo graag bij de mensen wilde horen..

Miranda van Kralingen leek zaterdag dus geslaagd in haar missie de drempel voor de opera te verlagen. ’Rusalka’ is de eerste in een serie sprookjesopera’s die Opera Zuid de komende jaren brengt. Herkenbare volksverhalen in een herkenbare regie, dit keer van David Prins, die ook tekende voor de vernederlandsing van het oorspronkelijk Tsjechische libretto. Schreef Dvorak zijn opera ruim honderd jaar geleden expres in de volkstaal (en niet zoals gebruikelijk in het Duits), zo is het vertalen van libretti naar de landstaal een usance die in Nederland eigenlijk nog maar recent in onbruik is geraakt..

Prins bleef met zijn regie dicht aan de oppervlakte van het verhaal, dat in het Nederlands gezongen inderdaad aan zeggingskracht won. De heks Jezibaba heette zaterdag Toverkol, de zeemeermin Rusalka zong haar beroemde maan-aria als ’Zilveren maan aan de hemelboog’: nu nóg meeslepender. Prins’ woorden vielen over het algemeen als een maatpak over de noten; al waren er plekken waar de stof wat knelde en zijn stijl hier en daar onverwacht van archaïsch-formeel naar spreektaal sprong..In de personenregie had Prins ervoor gekozen om het verhaal wat rechttoe-rechtaan uit te beelden, met gebaren en dansers als verdubbeling van de tekst. Toverkol zong over de ingrediënten van de toverdrank die Rusalka voeten in plaats van een vissenstaart zou bezorgen, de dansende kat die haar steeds vergezelde deed intussen een Penny-de-Jagerballet met een mengbeker mime-gelaatsexpressies..Prins’ musical-achtige aanpak werkte weleens op de lachspieren, terwijl het minimalistische decor- en lichtontwerp van Reier Pos daarentegen een wonder van fantasie was met bijna niks. Een rijtje plankiers werd een bos met strijklicht, een baan glinsterende stof in het midden van het toneel was water..Bij de grotendeels Nederlandse en jonge zangerscast deed de onopgesmukte stem van Annemarie Kremer recht aan de onschuldige Rusalka. De Duitser Frank Blees was een expressief zingende watertrol, Klara Uleman acteerde mooi vilein als Toverkol, Francis van Broekhuizen (Prinses) en Marcel van Dieren (Kok) waren krachtig en karaktervol..

Jammer dat tenor Jeroen Bik (Prins) griep had (zoals Van Kralingen in de pauze het publiek meedeelde) en hij niet echt kon glanzen. Jammer dat het orkest onder Stefan Vesalka een beetje rommelig speelde: ongelijke inzetten, balansproblemen en slordige stemming. Jammer ook dat het publiek in de laatste acte ongegeneerd zat te blafhoesten als zeehondjes naar meermin Rusalka. Op zulke momenten werd laagdrempelig hoogst irritant..